در حالی که پشه‌ها در اغلب نقاط زمین به‌عنوان آفتی خون‌خوار شناخته می‌شوند و نه‌تنها آزاردهنده‌اند بلکه ناقل بیماری‌های گوناگون هم هستند، ایسلند همچنان به لطف ویژگی‌های منحصربه‌فردش از وجود این حشرات در امان مانده است. اما چه عواملی دست‌به‌دست داده‌اند تا این جزیره سرد و دورافتاده میزبان اولین و تنها کشور بدون پشه باشد؟
دلایل عدم وجود پشه‌ها در ایسلند
- جداافتادگی جغرافیایی
فاصله صدها مایلی از خشکی‌های بزرگ و عبور اقیانوس اطلس به‌عنوان مانعی طبیعی عمل می‌کند و حتی گونه‌های مقاوم پشه در پرواز یا نقل‌وانتقال با کشتی و هواپیما شانس اندکی برای برقرار کردن چرخه حیات دارند. - چرخه‌های یخبندان و آب‌شدن مکرر
در پاییز و بهار، سطح آب‌های کم‌عمق مرتباً یخ می‌زند و دوباره آب می‌شود؛ این تغییرات متناوب مانع تکمیل مراحل رشد لارو در آب شده و جمعیت پشه را قبل از بلوغ از بین می‌برد. - ویژگی‌های منبع‌های زمین‌گرمایی
چشمه‌های گرمابی ایسلند در زمستان یخ نمی‌زنند، اما ترکیب شیمیایی و دمای بالای آنها برای تکامل لاروهای پشه نامساعد است.
چشم‌انداز ورود پشه‌ها و آماده‌سازی برای آینده
گرمایش جهانی و افزایش حرارت فصول می‌تواند دوره‌های طولانی‌تری از آب بدون یخ در فصول سرد ایجاد کند و زمینه را برای تشکیل جمعیت پشه فراهم آورد. تجربه هاوایی پس از سال ۱۸۲۶ نشان می‌دهد که یک منطقه دورافتاده نیز در برابر ورود ناخواسته پشه مصون نیست. برای مدیریت این تهدید احتمالی، می‌توان به موارد زیر توجه کرد:
- رصد مستمر در فرودگاه‌ها و بنادر برای شناسایی سریع هرگونه گونه مهاجم
- راه‌اندازی سیستم هشدار و آگاهی‌رسانی به عموم درباره روش‌های ساده پیشگیری از تکثیر پشه (حفظ آب‌های ایستاده تمیز یا تخلیه آنها)
حفظ وضعیت بدون پشه در ایسلند نیازمند تداوم نظارت و آمادگی در برابر تغییرات اقلیمی است. پژوهش‌های آینده درباره راهکارهای زیست‌محیطی و فناوری‌های کنترل جمعیت حشرات می‌تواند این جزیره را در برابر ورود ناقلان بیماری‌های نوظهور بهتر مصون نگه دارد.
دیدگاهتان را بنویسید