چرا هلیکوپترها همیشه با دماغه پایین از زمین بلند می‌شوند؟

چرا هلیکوپترها همیشه با دماغه پایین از زمین بلند می‌شوند؟

علت پایین بودن دماغه هلیکوپتر هنگام برخاستن؛ راز ایمنی و بهره‌وری در پرواز عمودی

اگر تاکنون به نحوه برخاستن هلیکوپترها از زمین دقت کرده باشید، احتمالاً متوجه شده‌اید که در لحظه جدا شدن از سطح زمین، دماغه آن‌ها به سمت پایین متمایل می‌شود. این حرکت که در نگاه اول ممکن است غیرعادی به نظر برسد، در واقع بخشی از یک تکنیک حیاتی برای حفظ ایمنی و افزایش بهره‌وری در پروازهای عمودی است.

برخاستن عمودی؛ نیازمند کنترل دقیق زاویه و نیرو

برخلاف هواپیماها که برای بلند شدن نیاز به باند و سرعت افقی دارند، هلیکوپترها قادرند به صورت عمودی از زمین جدا شوند. اما این قابلیت منحصربه‌فرد، مستلزم رعایت اصول خاصی در کنترل پرواز است. یکی از مهم‌ترین این اصول، پایین نگه داشتن دماغه در لحظه برخاستن است.

چرا هلیکوپترها همیشه با دماغه پایین از زمین بلند می‌شوند؟
چرا هلیکوپترها همیشه با دماغه پایین از زمین بلند می‌شوند؟

در این مرحله، خلبان با استفاده از اهرم سایکلیک (cyclic stick)، زاویه صفحه روتور اصلی را به سمت جلو تغییر می‌دهد. این تغییر باعث می‌شود بخشی از نیروی عمودی به نیروی افقی تبدیل شود و هلیکوپتر به سمت جلو حرکت کند. هم‌زمان، تأخیر در جابجایی مرکز ثقل موجب می‌شود دماغه به‌طور طبیعی به سمت پایین متمایل شود.

این حالت در هلیکوپترهایی با بدنه کوتاه‌تر بیشتر قابل مشاهده است و نقش مهمی در خروج از پدیده‌ای به نام «بالشتک هوایی» دارد؛ وضعیتی که در آن جریان هوای رانده‌شده توسط روتور دوباره به سمت بالا کشیده می‌شود و باعث کاهش نیروی برآ می‌گردد. این پدیده که با نام «گردش مجدد جریان القایی» شناخته می‌شود، می‌تواند عملکرد پروازی را مختل کند.

نیروی برآی انتقالی؛ تعامل با هوای تمیز و افزایش بهره‌وری

یکی دیگر از دلایل پایین بودن دماغه در لحظه برخاستن، دستیابی به نیروی برآی انتقالی مؤثر (ETL) است. این حالت زمانی رخ می‌دهد که هلیکوپتر به سرعتی بین ۱۶ تا ۲۴ گره دریایی برسد و روتور با هوای تازه و دست‌نخورده تعامل کند. در این شرایط، کارایی آیرودینامیکی افزایش یافته و توان کمتری برای حفظ ارتفاع نیاز خواهد بود.

پیشگیری از حلقه گردابی؛ حفظ ایمنی در پرواز

پایین نگه داشتن دماغه تنها برای افزایش کارایی نیست، بلکه نقش مهمی در جلوگیری از ورود به وضعیت خطرناک حلقه گردابی (Vortex Ring State) دارد. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که هلیکوپتر با موتور روشن و بدون سرعت افقی کافی، به‌صورت عمودی فرود می‌آید و در جریان هوای رانده‌شده خود گرفتار می‌شود.

برای خروج از این وضعیت، خلبان باید با استفاده از سایکلیک به سمت جلو، کاهش کلکتیو برای کاهش بار روتور و استفاده از پدال‌های جانبی برای حرکت به سمت هوای تمیز اقدام کند. یکی از روش‌های مؤثر برای نجات از حلقه گردابی، تکنیکی است که توسط کلود ویچارد (Claude Vuichard) توسعه یافته و به «بازیابی ویچارد» معروف است. این روش با ترکیب حرکت جانبی سایکلیک و استفاده از روتور دم، امکان خروج سریع‌تر و ایمن‌تر از گرداب را فراهم می‌کند.

جمع‌بندی

حرکت دماغه هلیکوپتر به سمت پایین در لحظه برخاستن، نه‌تنها یک ویژگی فنی بلکه یک ضرورت ایمنی در پروازهای عمودی است. این تکنیک با هدف افزایش بهره‌وری آیرودینامیکی، جلوگیری از پدیده‌های خطرناک و بهبود عملکرد پروازی طراحی شده و نشان‌دهنده پیچیدگی و دقت بالای کنترل هلیکوپترها در شرایط مختلف پروازی است.

مجله اینترنتی جی جا

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *